Οι καθηγητές του ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΕΝΑ σχολιάζουν τα θέματα στην ΥΓΙΕΙΝΗ Επα.Λ.

Τα θέματα είναι στο σύνολό τους βατά και αναμενόμενα. Οι καλά προετοιμασμένοι μαθητές δε θα δυσκολευτούν σε κανένα ερώτημα.

Ακολουθούν οι απαντήσεις:

ΘΕΜΑ Α

Α1. α. ΣΩΣΤΟ β. ΛΑΘΟΣ γ. ΛΑΘΟΣ δ. ΛΑΘΟΣ ε. ΣΩΣΤΟ

Α2. α. 1 (4-6) β. 6 (θερμός) γ. 3 (χολέρας) δ. 4 (άμεσης) ε. 8 (υπέρυθρη)

Α3. 1. Γ 2. Δ 3. Ε 4. Β 5. ΣΤ

ΘΕΜΑ Β

Β1. Δημόσια Υγιεινή είναι το σύνολο των μέτρων που εφαρμόζονται από το κράτος με σκοπό την

• πρόληψη,

• διατήρηση και

• προαγωγή της υγείας του πληθυσμού.

Αυτό επιτυγχάνεται με

• την εξυγίανση του περιβάλλοντος,

• τον έλεγχο των λοιμωδών νοσημάτων,

• την αγωγή υγείας ομάδων πληθυσμού,

• την οργάνωση υγειονομικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών.

Β2.

α. Τα ούλα γίνονται έντονα κόκκινα, διογκωμένα από το οίδημα και πολλές φορές αιμορραγούν.

β. Στην περιοδοντίτιδα, η βλάβη επεκτείνεται βαθύτερα στους ιστούς που στηρίζουν τα δόντια και έτσι αρχίζουν να κουνιούνται και σύντομα γίνεται η εξαγωγή τους.

Β3.

α. Με τον όρο επαγγελματικά νοσήματα εννοούμε τα νοσήματα εκείνα που εμφανίζονται με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα σε εργαζόμενους, εκτεθειμένους στο συγκεκριμένο παράγοντα που προκαλεί τη νόσο, σε σύγκριση με τη συχνότητα που εμφανίζεται η νόσος στο γενικό πληθυσμό.

β. Οι κυριότερες επαγγελματικές πνευμονοπάθειες είναι: πνευμονοκονιάσεις, επαγγελματικό άσθμα και αντιδράσεις από υπερευαισθησία.

γ. Μέτρα προφύλαξης: Συστήματα εξαερισμού που έχουν σκοπό να περιορίσουν τη βλαπτική σκόνη. Η χρήση ατομικής μάσκας προστασίας. Απομάκρυνση των αρρώστων από βεβαρημένους χώρους εργασίας. Περιοδικές εξετάσεις στους εργαζόμενους.

ΘΕΜΑ Γ

Γ1. Η υγειονομική ταφή: Περιλαμβάνει την ταφή των απορριμμάτων σε επιλεγμένους χώρους. Τα απορρίμματα αδειάζονται στους χώρους ταφής, συμπιέζονται, ώστε να μειωθεί ο όγκος τους και καλύπτονται με χώμα. Όταν η χωματερή δεν μπορεί να δεχτεί άλλα απορρίμματα, σκεπάζεται με χώμα ύψους ενός μέτρου και δενδροφυτεύεται. Επιπλέον τρόποι διάθεσης απορριμμάτων: Λιπασματοποίηση, καύση, ανακύκλωση (ζητούνται δύο από αυτούς τους τρεις).

Γ2.

α. Σωστή φροντίδα του μυοσκελετικού συστήματος: Η σωματική άσκηση και η υψηλή πρόσληψη ασβεστίου από τις τροφές (γαλακτοκομικά προϊόντα) κυρίως κατά την παιδική και νεανική ηλικία συμβάλλουν στην αύξηση της οστικής πυκνότητας και έτσι, προλαμβάνεται η οστεοπόρωση.

β. Ο προληπτικός έλεγχος για σκολίωση και κύφωση: Γίνεται από εξειδικευμένο προσωπικό κατά τη σχολική περίοδο και συμβάλλει στη μείωση εμφάνισης της νόσου. Η εξέταση γίνεται με απλή επισκόπηση σε όρθια στάση και επίκυψη.

γ. 4 οφέλη της σωματικής άσκησης στη λειτουργία του μυοσκελετικού συστήματος είναι:

• Δύναμη. Οι μύες αδυνατίζουν, όταν δε χρησιμοποιούνται.

• Ευλυγισία και χάρη. Η άσκηση βοηθά να γίνεται η κίνηση με ευκολία.

• Αντοχή. Η αντοχή αυξάνεται, όταν κάποιος ασκείται.

• Βοηθά στην εναπόθεση ασβεστίου στα παιδιά.

δ. Η σωστή στάση του σώματος σε όλες τις συνήθεις ασχολίες αποτελεί βασική αρχή πρόληψης παθήσεων της σπονδυλικής στήλης. Η κυφωτική στάση είναι η πιο συνηθισμένη μορφή παραμόρφωσης.

Γ3.

α. 4 – 5 ώρες

β. Καλό είναι το φαγητό να συντηρείται ή σε θερμοκρασία μεγαλύτερη από 60°C ή μικρότερη από 10°C.

γ. Αποτελεσματική αναθέρμανση σημαίνει ότι όλα τα μέρη του τροφίμου θα θερμανθούν τουλάχιστον στους 70°C.

ΘΕΜΑ Δ

Δ1.

α. Απορροφητικός βόθρος: Είναι ο πιο ανθυγιεινός, γιατί συλλέγονται τα οικιακά λύματα κατ’ ευθείαν στη γη, διαποτίζουν το έδαφος, μολύνουν τα υπόγεια νερά, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση λοιμωδών νοσημάτων.

β. Το ασφαλέστερο και υγιεινότερο σύστημα αποχέτευσης είναι με το δίκτυο υπονόμων, όπου συλλέγονται τα λύματα της περιοχής, επεξεργάζονται και απομακρύνονται σε υγρό περιβάλλον (θάλασσα, λίμνη, ποταμό) κατά τρόπο αποδεκτό για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.

γ. Το υγιεινότερο είδος βόθρου είναι ο σηπτικός βόθρος. Ονομαστικά, οι βασικές λειτουργίες που γίνονται στα στεγανά τμήματά του είναι: καθίζηση των ακαθαρσιών, υγροποίηση και ζυμώσεις.

Δ2.

α. Κανένα από τα 3 δείγματα δεν είναι κατάλληλο για πόση.

Δείγμα Α: Γι’ αυτό ευθύνεται το pH του. Η αντίδραση του νερού πρέπει να είναι ουδέτερη ως ελαφρά αλκαλική (pH 6,8 – 7,8) για να είναι πόσιμο.

Δείγμα Β: Γι’ αυτό ευθύνεται η παρουσία αζωτούχων ενώσεων. Το νερό για να είναι πόσιμο πρέπει να μην περιέχει αζωτούχες ενώσεις.

Δείγμα Γ: Γι’ αυτό ευθύνεται η παρουσία μόλυβδου σε μεγάλη αναλογία. Το νερό για να είναι πόσιμο πρέπει να μην περιέχει χημικές ουσίες ή όταν υπάρχουν, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνουν ορισμένη αναλογία. Όταν ο μόλυβδος π.χ. βρίσκεται στο πόσιμο νερό σε μεγάλη αναλογία, προκαλούνται χρόνιες δηλητηριάσεις.

β. Αν το νερό δεν είναι μολυσμένο, τότε μπορεί οι αζωτούχες ενώσεις να προέρχονται από λιπάσματα ή από την γεωλογική σύσταση του εδάφους.

γ. Με τη χημική εξέταση.